Met mijn vader in bed (wegens omstandigheden)
Kleine zaalvoorstelling, De Plaats Arnhem, De Koppelkerk Bredevoort, 2020/2021
Met mijn vader in bed (…) is een voorstelling die bestaat uit 28 telefoongesprekken tussen een dochter en vader. Vader en dochter verlangen naar contact met elkaar, maar het verleden en hun andere manier van kijken staan dit nogal in de weg. Pijnlijk wordt duidelijk hoe moeilijk werkelijk contact, ondanks het verlangen daarna, soms kan zijn.
Wij spelen de voorstelling met meerdere personages. De personages zijn delen van de vader en dochter. Dit is ontstaan vanuit het idee dat ieder mens uit verschillende kanten bestaat. Zo willen we de toeschouwer nog dieper meenemen in de binnen wereld van deze vader en dochter. Vader en dochter alsware openbreken, om de binnenkant te zien.
Spel:
Alisha Schenk
Mara Braakhekke
Renske Praamstra
Daan van der Linde
Pieter van Dijk
Tekst:
Magne van den Berg
Regie:
Merel Spikker
Review:
”Soms heb je van die plekken waar je je instantly thuisvoelt en onmiddellijk verliefd wordt op de bezielde mensen die het met hart en ziel leiden.
Vanavond waren Linda en ik in het Dorst Theater in Arnhem bij de theatervoorstelling ‘Met mijn vader in bed (wegens omstandigheden)’. Wat een mooie, intieme, kwetsbare en schurende voorstelling over een vader en dochter die (vaak tevergeefs) toenadering zoeken tot elkaar.
Het Dorst Theater is een initiatief van theatermaker en -docent Merel. Dorst, vertelt Merel voorafgaand aan de voorstelling, is tweeledig: enerzijds staat het voor ‘verlangen’, anderzijds is het (de verleden tijd van) ‘durven’.
De voorstellingen van Dorst schuwen pijnlijke en kwetsbare kanten van het bestaan niet. Ze willen raken, laten zien en laten voelen wat misschien liever niet gezien en gevoeld wil worden. De andere kant van pijn is vreugde. Pijn ontkennen betekent uiteindelijk vreugde ontkennen. Dorst wil dus een beetje pijn doen, niet om te pijnigen maar om te verwonderen over het leven, dat je bestaat, levensdorst laten ervaren.
Geslaagd in haar doelstelling. En wat een kracht schuilt er toch in de kleinschaligheid” Van Sylvia Heijnen.